مشاور مبینا یعقوبی محبوب

اول سلام جونم برات بگه که من چون مامان بابام معلم بودن پ خواهرمم درسخون بود درس میخوندم جوری که پیش دبستانی حروف الفبارو بلد بودم و عجله داشتم برا مدرسه و از اونجایی که نیمه دوم بودم یه سال دیرتر رفتم دوران ابتداییم تا میرسیدم خونه همون جلو در درسامو مینوشتم گذشت امتحان تیزهوشان قبول شدم و یه جو جدید رو تحربه کردم رقابت مدرسمون زیاد بودم یادمه که امتحان ریاضی استانی و صد زدم. و بعدش همه میگفتن یعقوبی کیه ؟ کی ریاضیرو صد زده و خب راهنمایی روند خوبی داشتم و تو قلم چی اکثرا یک شهر بودم گذشت و وارد دبیرستان شدم جوش فرق میکرد و افت کردم دیگه تو قلم چی اول نبودم حجم درست بیشتر شده بودو رقابتم خیلی بیشتر سال دهم و یتزدهم درس میخوندم ولی درگیر حاشیم شده بودم و معتاد گوشی سال دوازدهم کلا تو حاشیه بودم شرایط روحی بدی داشتم میخوندما ولی بازدهی نداشتم چون حواسم پرت شد و نتیجش شد ک وقتی جواب کنکور اومد باورم نمیشد منی که بچه درسخون بودم اون نتیجم بشه دنیا انگار رو سرم خراب شد تیکه های خانواده و حرفای فامیل که میگفتن مبینا غلان بهترین رتبرو باید میورد اونجا بود که به خودم قول دادم خودمو ثابت کنم با همه فشارای روحی و سختی ک داشتم درس خوندم خیلی وقتا انقد حالم بد بود و اشک میریختم کتابام خیس میشد از اشکام هنوزم حای اشکام هس 😥 کنار اشک روی کتابم نوشتم قول میدم بهت سال دیگه داری بهترین روزاتو میگذرونی همونم شد سال پشت کنکور شاید خیلی سهت بود ولی من نباید کم میورم تا اون لحظه اخر ادامه دادم و نتیجش شد بهترین ازمون عمرم با اینکه خیلی جااها وسطاش وقتی میدیدم ترازم پیشرفت نمیگنه نا امید میشدم ولی نباید جا میزدم و میتونم بگم قشنگ ترین روز عمرم موقع اعلام نتایج بود هیچ جوره نمیشه توصیفش کرد و ازت میخوام تو ام کم نیاری تا اون لحظرو زندگی کنی