مشاور رامتین قاسمی

بیا تصور کن اون روزی رو که بعد از این همه تلاش، کارنامه‌ت می‌رسه و اسم رشته پزشکی یا هر هدفی که داری، برق شادی رو تو چشمات می‌ندازه؟ روزی که صبح‌ها دیگه با استرس آزمون بیدار نمی‌شی، بلکه با هیجان کلاس‌های دانشگاه یا بیمارستان، روزت رو شروع می‌کنی. تصور کن قدم زدن تو محوطه دانشگاه، جایی که انگار همیشه جات بوده، و یادت می‌افته چقدر این جنگیدن‌ها ارزش داشت. یا وقتی بعد مدت‌ها برمی‌گردی به کتابخونه‌ای که شب‌ها توش درس می‌خوندی، و می‌بینی نسخه قدیمی خودت رو که داره می‌جنگه، اما حالا تو برنده‌ای. روزی که با مامان بابات حرف می‌زنی از بیماری‌های جالب که یاد گرفتی، نه از تراز آزمون‌ها. یا وقتی روپوش سفید تنت می‌کنی و می‌بینی رویای نوجوانی‌ت زنده شده، و بابات با ذوق عکس می‌گیره. روزی که یه کنکوری خسته رو می‌بینی و از تجربیات خودت می‌گی تا دلش گرم بشه که “تو هم می‌تونی، چون من تونستم”. یا وقتی یکی از شاگردات زنگ می‌زنه و مشکلی رو می‌گه که خودت هم باهاش دست و پنجه نرم کردی، و لبخند می‌زنی که چقدر زود گذشت. روزی که جمعه‌ها دیگه آزمون نیست، بلکه برنامه‌ریزی برای شاگرداته. می‌بینی؟ این روزای سخت، قراره اون روزای شیرین رو برات بسازه. همیشه کنکوری نمی‌مونی با کوه کتاب‌ها؛ تموم می‌شه، و من می‌خوام کمکت کنم با تمام وجود تلاش کنی تا برسی بهشون.