مشاور امیرحسین حیدری

97/07/20 هنوز این تاریخ روی میز چوبیم با علامت والتر وایت از کتابای مبتکران هست. قرار بود شروعم باشه! شروعمم بود. خیلی خوب ادامه دادم، رفتم جلو ولی مثل همیشه آخرش ناموفق بودم. هیچ موقع یادم نمیره بعد دو تا آزمونی که شدیدا خونده بودم تو اسفند 96 (سال دهمم) و شکست خوردم چقدر افسرده شدم!.. ولی من آدم تسلیم نبودم. نیستم نخواهم بود!.. ینی چی تسلیم شدن XD. مگه هدف نمیخای؟ مگه نمیخای برا بابات بنز بخری؟ پس تسلیم شدن چیه؟؟؟ بگو مال این حرفا نبودی دیگه! درک میکنم که خسته میشی و افسرده.. ولی جا زدن؟؟ نه این کار ما نیست! پدرم، بعد اینکه شکایت کردم چرا کاپشنم همیشه بو میده با اینکه همیشه عطر میزنم و همیشه خودم بوی خوب میدم، یه جمله گفت هنوز یادمه: دانش آموز تو کاپشنش یا هرچیزی دیگه ای آثار عرق نباشه، ینی تلاش نکرده! اون عرقِ بد بویی نیست عرق تلاشه!… منم یاد اون جمله هیتلر افتادم که توش از عرق و اشک حرف زده بود که شما بهتر حفظید تا من!! اینا رو ولللش.. اگه دوست داری داستان و کریر خودتو داشته باشی و آخرش موفقیت باشه، یکی که مثل خودت همه جا بوده، همه کار کرده، از موسیقی و ورزش و … زده سر همین سهمی و انتقال اطلاعات یاخته و بارومتر و از این قبیل مباحث؛ پس بیا که باهم شروع کنیم! یه ارتباط ریز و بقیش با خودته! ***تلاش خودتو بنداز تو قالب من، بقیش با خداست! یکاری کن خدا بگه من به این بنده ام حتما مزد تلاششو میدم!*** مع الاسرا یسرا #کنکور_جای_خوابیدن_نیست!